مطالعه آزمایشگاهی حذف آرسنیک از آب آشامیدنی

در این پژوهش فرایند حذف آرسنیک از آب آشامیدنی از طریق همرسوبی مطالعه شد. آلودگی آرسنیک در آب آشامیدنی حتی در غلظت های خیلی کم، باعث مسمومیت و مرگ انسان ها در بسیاری از نقاط جهان شده است. حضور آرسنیک در آب های طبیعی می تواند در اثر شسته شدن صخره ها و رسوبات غنی از آرسنیک در آب های زیرزمینی صورت گیرد. حذف آرسنیک از نمونه آب سنتزی حاوی 5/0 میلی گرم آرسنیک 5 ظرفیتی بر لیتر در کریستالیزور همزن دار از طریق فرایند همرسوبی با کربنات کلسیم مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تاثیر ناخالصی های موجود در نمونه واقعی آب آشامیدنی بر فرایند ترسیب، چند آزمایش مقایسه ای بین سه نمونه آب واقعی آشامیدنی و آب سنتزی بدون ناخالصی انجام شد. آزمایشات نشان داد که 81 درصد حذف آرسنیک در4=ph، زمان ماند 40 دقیقه، سرعت 200 دور بر دقیقه همزن و با استفاده از 5/0 مول از هر یک از واکنش دهنده های کلرید کلسیم و کربنات پتاسیم در دمای 25 درجه سانتی گراد به دست می آید. در شرایط مشابه میزان حذف آرسنیک برای سه نمونه آب آشامیدنی واقعی در محدوده 94-74? شد، که به دلیل بیشتر بودن رسوب حاصل در نتیجه کثرت یون های موجود در نمونه واقعی بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت روش همرسوبی برای پایین آوردن غلظت آرسنیک تا زیر حد مجاز در ایران (05/0 میلی گرم بر لیتر) برای آب آشامیدنی روش مناسبی می باشد. طبق آنالیز نتایج آزمایشات 24? حذف آرسنیک در اثر جذب سطحی بر رسوب و حدود 76? حذف در اثر حبس آرسنیک درون کریستال کربنات کلسیم اتفاق افتاده است. همچنین نتایج ضریب توزیع برای تعیین میزان آرسنیک(v) در فاز جامد نسبت به فاز مایع بیانگر توانایی بالای کربنات کلسیم برای حذف آرسنیک است که میزان kd برای آب سنتزی و آب واقعی به ترتیب مقادیر l/kg 70 و l/kg 250-47 به دست آمد.